تولیدکنندگان شیل آمریکا توان تحمل نفت ۵۰ دلاری را هم دارند
اکسون قصد دارد تولید نفت خود را افزایش دهد، صرف‌نظر از اینکه قیمت جهانی نفت به کدام سمت می‌رود.
وزیر انرژی ایالات متحده، کریس رایت، اخیراً اعلام کرد که صنعت نفت شیل این کشور می‌تواند حتی در صورت کاهش قیمت نفت به ۵۰ دلار در هر بشکه، به تولید خود ادامه دهد.
ادغام و تملک (M&A) به غول‌های نفتی مانند اکسون‌موبیل، شورون و کونوکو‌فیلیپس کمک کرده است تا برای کاهش قیمت نفت آماده شوند.
افزایش تولید نفت در خلیج مکزیک
اکسون قصد دارد تولید نفت خود را بدون توجه به نوسانات قیمت‌های بین‌المللی افزایش دهد. این خبر از سوی یکی از مدیران ارشد این شرکت که این هفته با سمافور مصاحبه کرده بود، منتشر شد. این تصمیم بازتابی از سیاست کلی غول‌های نفتی در صنعت انرژی است؛ چراکه هدف اصلی این ادغام‌ها و تملک‌ها، افزایش توانمندی در برابر افت قیمت‌ها بود.
اکسون در اواخر سال ۲۰۲۳ اعلام کرد که قصد دارد یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های فعال در حوزه شیل، پایونیر نچرال ریسورسز را به ارزش ۵۹.۵ میلیارد دلار تصاحب کند. در آن زمان، این شرکت اظهار داشت که این معامله منجر به دستیابی به ۱۶ میلیارد بشکه معادل نفت خام در حوزه پرمین خواهد شد و قصد دارد از این منابع به‌طور کامل استفاده کند. طبق برنامه‌ریزی‌های اولیه، تولید اکسون از ۱.۳ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۲۳ به ۲ میلیون بشکه در روز تا سال ۲۰۳۰ می‌رسید. اما اکنون، بر اساس اظهارات این مدیر اجرایی، هدف تولید تا سال ۲۰۳۰ به ۲.۳ میلیون بشکه در روز افزایش یافته است.
بارت کاهیر، معاون ارشد بخش بالادستی در حوزه نامتعارف اکسون، در گفتگو با سمافور گفت:
«ما معتقدیم که هزینه‌های عملیاتی ما در صنعت کمترین مقدار ممکن است، به این معنی که از هر بشکه‌ای که تولید می‌کنیم، بیشترین بهره را می‌بریم. این موضوع به ما انعطاف‌پذیری بالایی در شرایط رکود چرخه کالایی می‌دهد.»
شرکت‌های بزرگ نفتی در مسیر افزایش تولید
اکسون تنها شرکت مقاوم در برابر کاهش قیمت‌ها نیست. کونوکو‌فیلیپس نیز در همین مسیر قرار دارد و سال گذشته ماراثون اویل را با مبلغ ۲۲.۵ میلیارد دلار خریداری کرد. شورون نیز با خرید هس کورپ – شریک اکسون در گویان – در حال تقویت موقعیت خود است، البته اگر اکسون در دعوای حقوقی مربوط به حق تقدم خرید دارایی‌های گویان برنده نشود. علاوه بر این، مجموعه‌ای از معاملات کوچک‌تر، چهره صنعت نفت را در سال‌های اخیر دگرگون کرده است.
همیشه یکی از اهداف اصلی روند ادغام‌ها، افزایش مقاومت در برابر کاهش قیمت‌ها بوده است. تا سال‌های گذشته، سیاست‌های اقلیمی مهم‌ترین عامل این تلاش‌ها بود. اما اکنون، ورود دوباره دونالد ترامپ و برنامه‌های او برای دستیابی به سلطه انرژی ایالات متحده، موجب تغییر جهت سیاست‌های نفتی شده است.
نظر وزیر انرژی ایالات متحده درباره نفت ۵۰ دلاری
کریس رایت، وزیر انرژی ایالات متحده، اخیراً اظهار داشت که صنعت نفت شیل قادر است حتی در صورت کاهش قیمت‌ها به ۵۰ دلار در هر بشکه، به تولید خود ادامه دهد. او در مصاحبه‌ای با فایننشال تایمز گفت:
«عرضه جدید قیمت‌ها را پایین می‌آورد. شرکت‌ها نوآوری خواهند داشت، هزینه‌های خود را کاهش خواهند داد و در نهایت، تعادل بین مصرف‌کنندگان و تأمین‌کنندگان برقرار خواهد شد.»
تردیدها درباره توانایی صنعت شیل در حفظ تولید
با این حال، برخی از کارشناسان این دیدگاه را قبول ندارند. لیام مالون، رئیس بخش بالادستی اکسون، در نوامبر سال گذشته در یک کنفرانس صنعتی اعلام کرد:
«هیچ‌کس دیگر در حالت ‘حفاری، حفاری، حفاری’ نیست.»
او همچنین تأکید کرد که «تغییرات رادیکال در تولید بعید است، زیرا تقریباً همه شرکت‌ها بر روی جنبه‌های اقتصادی فعالیت خود تمرکز دارند.»
اندرو گیلیک، مدیر عامل شرکت انوروس، در گفتگو با فایننشال تایمز گفت که «شرکت‌های نفتی احتمالاً برای قیمت‌های بالای ۷۰ دلار در سال ۲۰۲۵ برنامه‌ریزی کرده‌اند. بنابراین، اگر قیمت به ۵۰ دلار کاهش یابد، تعداد دکل‌های حفاری کاهش می‌یابد و فعالیت‌ها کندتر خواهد شد.»
نظر تحلیلگران درباره آینده صنعت شیل
اسکات شفیلد، مدیرعامل سابق پایونیر نچرال ریسورسز، نیز اخیراً در مصاحبه‌ای با بلومبرگ هشدار داد که اگر قیمت‌ها پایین‌تر بیاید، صنعت شیل مجبور خواهد شد «در برابر کاهش قیمت‌ها مقاومت کند و صبر پیشه کند.» او افزود:
«شرکت‌ها احتمالاً مجبور به تعدیل نیرو خواهند شد. باید بر بهترین میادین خود تمرکز کنند و ببینند که طی دو یا سه سال آینده چه اتفاقی می‌افتد.»
دانیل یرگین، کارشناس برجسته صنعت انرژی، نیز معتقد است که:
«در قیمت ۵۰ دلار در هر بشکه، اقتصاد صنعت شیل از بین می‌رود.»
با این حال، طبق داده‌های S&P Commodity Insights، نقطه سر به سر صنعت شیل از ۷۰ دلار در هر بشکه در سال ۲۰۱۰ به ۴۵ دلار در سال ۲۰۲۵ کاهش یافته است. اما برخی کارشناسان هشدار می‌دهند که «منابع کم‌هزینه در حال اتمام هستند.»
تأثیر کاهش منابع کم‌هزینه بر صنعت نفت
اتمام منابع با هزینه پایین احتمالاً یکی از دلایل اصلی افزایش معاملات ادغام و تملک در سال‌های اخیر بوده است. علاوه بر این، سودهای کلان حاصل از بحران انرژی اروپا نیز به این روند دامن زده است. با کاهش زمین‌های نفتی با کیفیت، تنها راه افزایش دسترسی به این منابع، خرید شرکت‌های دیگر یا تصاحب کامل آن‌ها بوده است. این دقیقاً همان کاری است که اکسون، شورون، کونوکو‌فیلیپس و چندین شرکت کوچک دیگر انجام داده‌اند تا مقاومت خود را در برابر افت قیمت‌ها افزایش دهند.
جمع‌بندی
در حالی که برخی شرکت‌های بزرگ نفتی از جمله اکسون، شورون و کونوکو‌فیلیپس خود را برای قیمت‌های پایین‌تر نفت آماده کرده‌اند، کارشناسانی مانند دانیل یرگین هشدار می‌دهند که صنعت شیل نمی‌تواند برای مدت طولانی در قیمت ۵۰ دلاری دوام بیاورد. در عین حال، افزایش رقابت و کاهش منابع کم‌هزینه، فشار بیشتری بر تولیدکنندگان وارد خواهد کرد.