عرضه اولیه ها و انتخابات آمریکا

انتخابات آمریکا با تمام حرف و حدیث ها و شاخ و شانه کشیدن های دو طرف، روز 13 آبان انجام شد اما هیجان ناشی از این انتخابات و بلاتکلیفی بازارها هنوز تمام نشده است. این وضعیت که به دلیل تاثیر تصمیمات سیاسی این کشور بر وضعیت اقتصاد جهانی، در اکثر نقاط دنیا کم و بیش دیده می شود بازار ایران را هم بی تاثیر نگذاشته. در روزهای منتهی به این انتخابات تحلیل های زیادی در مورد نتایج انتخاب هر یک از نامزدها در بازارهای مختلف دیدیم و شنیدیم. اما حالا که نتایج اولیه این انتخابات مشخص شده است، آینده‌ی بازار سرمایه چطور خواهد بود؟ در مقاله‌ی « انتخابات آمریکا و سناریوهای محتمل برای گروه‌های مختلف بورسی، سکه، طلا و دلار» سعی شده به این سوال پاسخ داده شود. اما سوال دیگری که ممکن است برای شما ایجاد شود اینست که صنایع مختلف چطور در برابر این تغییرات رفتار خواهند کرد و عرضه اولیه ها در کدام گروه ها قرار دارند؟

از ابتدای سال 99 تا پایان شهریور ماه، شاهد 20 عرضه اولیه بودیم که در این بین مرداد ماه با 8 عرضه اولیه، رکورددار بیشترین عرضه اولیه در یک ماه بوده است. این عرضه اولیه‌ها در صنایع مختلف پراکنده بوده است. جدول زیر دسته بندی صنایعی که در آن‌ها عرضه اولیه داشته‌ایم را نشان می‌دهد.

در مورد این جدول دقت کنید که شستا در گروه «شرکتهاي چند رشته اي صنعتي » و سیتا در «سيمان، آهك و گچ » دسته بندی می‌شود اما با توجه به فعالیت‌های سرمایه گذاری این دو شرکت، آن‌ها را در گروه سرمایه گذاری‌ها قرار داده‌ایم.

همانطور که مشاهده می‌کنید، در این بازه گروه سرمایه گذاری‌ها بیشترین تعداد عرضه اولیه را به خود اختصاص داده و با توجه به حضور شرکت‌هایی چون شستا، سیتا و وسپهر عملا بیشترین ارزش عرضه ‌ها را هم در اختیار داشته است. اما این گروه‌ها چطور در برابر انتخاب هر نامزد رفتار خواهند کرد و آیا این رفتار بین تمام سهم‌های هر گروه یکسان خواهد بود؟

برای بررسی تاثیر این انتخابات بر صنایع مختلف باید تاثیر پارامترهای اصلی یعنی تغییرات نرخ دلار ، تسهیل یا توقف صادرات و واردات، رفع تحریم های بانکی و امثال آن را بر عملکرد این شرکت ها مورد بررسی قرار داد.

از منظر تاثیرات تغییر نرخ دلار؛ در گروه محصولات شیمیایی تولیدات بر اساس نرخ دلار به فروش می‌رسد و با توجه به اینکه سهم زیادی از مواد اولیه در داخل کشور تولید می‌شود، کاهش ارزش دلار می‌تواند منجر به کاهش درآمدهای این شرکت‌ها شود. در حالی که در نقطه مقابل، بخش قابل توجهی از مواد اولیه در گروه لاستیک و پلاستیک وارداتی است اما بازار هدف آن ها داخل کشور است و در نتیجه کاهش ارزش دلار منجر به کاهش هزینه تولید و در نتیجه افزایش درآمدها خواهد شد.

در این بین برخی گروه‌ها مثل هتل و رستوران، زراعت و خدمات وابسته، محصولات غذایی، لیزینگ و تامین سرمایه هم قرار دارند که وابستگی مستقیمی به تغییرات نرخ دلار ندارند یا این وابستگی در برابر سایر عوامل موثر بر درآمدهای عملیاتی آن‌ها ناچیز است.

این در حالی است که فراهم شدن امکان صادرات می‌تواند منجر به افزایش حجم فروش صادراتی در شرکت‌های تولیدی شود و در نتیجه این عامل منجر به افزایش سود شرکت‌های تولیدی که امکان صادرات محصولات خود را دارند خواهد شد. گروه های لاستیک و پلاستیک، محصولات شیمیایی و … از این دسته‌اند.

اما در گروه سرمایه گذاری‌ها بحث کمی متفاوت است و باید برای بررسی تاثیرات این انتخاب، به بررسی پورتفوی شرکت‌ها بپردازیم. برخی از این شرکت‌ها در سرمایه‌گذاری‌های خود صنایع خاصی را هدف قرار داده‌اند مثل سیتا که در حوزه تولید سیمان تمرکز کرده است. در نتیجه تاثیر انتخابات بر این شرکت مشابه تاثیر آن بر گروه مربوطه است. اما برخی دیگر پورتفوهای متنوع تری دارند و در نتیجه پیش بینی تاثیر انتخابات بر آن ها دشوارتر است.

در این بین شرکت های گروه انبوه سازی با توجه به ماهیت فعالیتی که دارند وابستگی بسیار زیادی به وضعیت مسکن و هزینه ساخت آن دارند. با توجه به اینکه در حال حاضر انتظاری مبنی بر تغییر چشم گیر در هزینه‌های  ساخت مسکن وجود ندارد، درآمدهای این گروه وابسته به وضعیت مسکن تغییرات قیمت املاک خواهد کرد.

با توجه به این موارد اهمیت بررسی وضعیت درآمدهای عملیاتی در شرکت های مختلف و محل هزینه آن، قبل از تصمیم گیری در مورد خرید و فروش سهام بیش از پیش احساس می شود اما نکته ای که اهمیت فوق العاده بیش تری دارد توجه به این موضوع است که این تاثیرات در کوتاه مدت و با نوسانات چند روزه قیمت ارز ایجاد نخواهد شد و در نتیجه نوسانات این روزهای بورس بیشتر تحت تاثیر جو روانی این تغییرات است تا نتایج قطعی آن ها.