رازهایی درباره ناوهای جنگی آمریکا؛ تقابل تکنولوژی و سیاست در جنگ یمن و آمریکا

رسول سلیمی: دریای سرخ، گذرگاه حیاتی تجارت جهانی، بار دیگر شاهد تقابل میان حوثی‌های یمن و نیروی دریایی آمریکا شده است. دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا با ادعای بازگرداندن آزادی کشتیرانی به دریای سرخ، روز شنبه دستور حملات گسترده علیه انصارالله یمن را صادر کرد. جنبش انصارالله یمن از اکتبر 2023 در حمایت از فلسطینیان، حملات پهپادی و موشکی زیادی را در ساحل یمن علیه کشتی‌های عبوری وابسته به اسرائیل یا به مقصد تل‌آویو تدارک دیده و گذرگاه آبی دریای سرخ و خلیج عدن را به شدت تحت نظارت قرار داده و تاکید کرده است که تا زمان توقف حملات اسرائیل در غزه، به حملات خود در دریای سرخ ادامه خواهد داد.

در همین راستا ارتش یمن اعلام کرد که حمله هوایی گسترده‌ای را که علیه این کشور تدارک دیده شده بود، ناکام گذاشته و ناوهای جنگی آمریکا به سمت شمال دریای سرخ عقب‌نشینی کرده‌اند. صنعا تاکید کرد که آمریکا مسئول تمامی پیامدهای ناشی از نظامی‌سازی دریای سرخ و گسترش دایره درگیری‌ها خواهد بود. نیروهای مسلح یمن هشدار دادند که ادامه تجاوزات آمریکا علیه این کشور، تاثیر منفی بر امنیت کشتیرانی بین‌المللی خواهد داشت. در پایان، یمن اعلام کرد که حملات به اهداف متخاصم در دریای سرخ و دریای عرب ادامه خواهد یافت تا زمانی که تجاوزات علیه این کشور متوقف شود.

تشدید تنش‌ها در دریای سرخ پس از روی کار آمدن ترامپ

از آغاز دومین دوره ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ در ژانویه 2025، تنش‌ها در دریای سرخ شدت گرفته است. نیویورک تایمز گزارش داد که ترامپ با دستور حملات گسترده به مواضع حوثی‌ها، رویکردی تهاجمی‌تر از دولت قبلی اتخاذ کرده است. عبدالمالک الحوثی، رهبر حوثی‌ها هم گفته: «ما به هدف قرار دادن کشتی‌های آمریکایی در دریای سرخ ادامه خواهیم داد تا زمانی که حملات به یمن متوقف شود. اگر آنها تجاوز را ادامه دهند، ما هم تشدید خواهیم کرد» یحیی سریع، سخنگوی نظامی حوثی‌ها نیز ادعا کرد: «ما با موفقیت ناو هواپیمابر USS Harry S. Truman را با 18 موشک و پهپاد هدف قرار دادیم» این در حالی است که مقامات آمریکایی این ادعاها را رد کرده‌اند. پیت هگست، وزیر دفاع آمریکا، به فاکس نیوز گفت: «حوثی‌ها می‌گویند حملاتشان متوقف می‌شود اگر ما شلیک را متوقف کنیم، اما هیچ‌کدام از پهپادها یا موشک‌هایشان به ترومن نزدیک هم نشده‌اند.» یک مقام آمریکایی به ریوترز در همان روز افزود: «11 پهپاد حوثی سرنگون شدند و یک موشک در سواحل یمن به آب افتاد؛ هیچ تهدیدی برای ناوها وجود نداشت.»

توانمندی موشکی حوثی‌ها: انواع موشک‌ها و قابلیت‌ها

حوثی‌ها زرادخانه‌ای متنوع توسعه داده‌اند. گزارش ها نشان می‌دهد که موشک بالستیک ضدکشتی قاهر-1، با برد 200-300 کیلومتر و کلاهک 500 کیلوگرمی است. سرعت آن (ماخ 3، حدود 3700 کیلومتر در ساعت) و زمان اصابت 75 ثانیه‌ای، آن را خطرناک می‌سازد، اما کارشناسان معتقدند هدایت زمینی آن دقتش را محدود می‌کند. موشک کروز قدس-1، با برد 800 کیلومتر نیز، از موتور جت با سرعت 850 کیلومتر در ساعت بهره می‌برد و در ارتفاع پایین (50-100 متر) پرواز می‌کند تا از رادار فرار کند. این موشک، با کلاهک 200 کیلوگرمی است اما فاقد جستجوگرهای حرارتی یا راداری پیشرفته است.

پهپاد صماد-3 نیز با برد 1500 کیلومتر و کلاهک 20 کیلوگرمی، گزینه‌ای ارزان (20 هزار دلاری) برای حملات انتحاری است. سرعت آن 200 کیلومتر در ساعت و ناوبری‌اش مبتنی بر GPS است، اما به گفته کارشناسان، در برابر جنگ الکترونیک آسیب‌پذیر است. موشک فالق-1، با برد 200 کیلومتر و جستجوگر اپتیکی-حرارتی، دقت بهتری دارد، اما تولید محدودش (کمتر از 50 واحد) اثرش را کم می‌کند. این تسلیحات، اگرچه برای کشتی‌های تجاری تهدیدند، در برابر ناوهای آمریکایی با دفاع چندلایه ناکارآمدند.

قابلیت‌های ناوهای نظامی آمریکا در دریای سرخ

در همین راستا ناوهای آمریکایی، از جمله USS Harry S. Truman، USS Stockdale، و USS Spruance، بخشی از ناوگان پنجم‌اند و با فناوری پیشرفته عمل می‌کنند. گزارش ها حاکی از آن است که سامانه آگیس با رادار SPY-1D(V) (قدرت 6 مگاوات) بیش از 100 هدف را تا 1000 کیلومتر ردیابی می‌کند. موشک SM-6، با برد 370 کیلومتر و سرعت ماخ 3.5، کلاهک 64 کیلوگرمی دارد و نرخ موفقیت 95 درصد در فاز پایانی (CSIS). SM-2 Block IV، با برد 160 کیلومتر، مکمل آن است و برای اهداف میان‌برد طراحی شده است.

فالانکس CIWS، با شلیک 4500 گلوله 20 میلی‌متری در دقیقه، در فاصله 2 کیلومتری عمل می‌کند و نرخ موفقیت 80 درصد دارد. جنگنده‌های F/A-18 Super Hornet، مجهز به رادار AESA (برد 200 کیلومتر) و موشک‌های AIM-120 (برد 100 کیلومتر)، توان رهگیری را تقویت می‌کنند. این در حالی است که اتلانتیک کانسیل می‌افزاید که سامانه AN/SLQ-32 با پارازیت در باندهای X و S، سیگنال‌های هدایتی را مختل می‌کند. این ترکیب، ناوها را به دژهایی شناور تبدیل کرده است.

آمریکا چگونه موشک‌ها را رهگیری می‌کند؟

این در حالی است که رهگیری موشک‌ها فرآیندی پیچیده است:

ماهواره‌ها: SBIRS با حسگرهای مادون قرمز، پرتاب را در 5 ثانیه تشخیص می‌دهد و مختصات را از 36000 کیلومتری ارسال می‌کند.

رادار آگیس: SPY-1D(V) مسیر را با دقت 0.1 درجه ردیابی می‌کند. در 16 مارس، قدس-1 در 150 کیلومتری شناسایی شد.

موشک SM-6: با سرعت ماخ 3.5، هدف را در 20 ثانیه منهدم می‌کند. تست‌ها نرخ موفقیت 97 درصد نشان می‌دهند.

جنگنده‌ها: F/A-18‌ها با رادار APG-79، پهپادها را در 100 کیلومتری سرنگون کردند. Link-16 داده‌ها را با تاخیر 0.5 ثانیه منتقل می‌کند.

هوش مصنوعی: الگوریتم‌های آگیس با تحلیل 1000 سناریو، زمان شلیک را به 15 ثانیه کاهش دادند.

مقایسه نقاط قوت و ضعف حوثی‌ها و آمریکا

حوثی‌ها با موشک‌های سریع (75 ثانیه تا اصابت) و حملات متعدد (174 مورد) تهدیدی برای حضور ائتلاف غربی هستند. مؤسسه واشنگتن می‌گوید: «هزینه پایین صماد-3 (20 هزار دلار) و انعطاف‌پذیری آنها مزیت است.» اما دقت پایین (CEP 100 متر) و نبود فناوری پیشرفته، آنها را ناکام می‌گذارد. در مقابل کارشناسان می گویند آمریکا با سامانه‌های آگیس، SM-6 (4 میلیون دلار هر موشک)، و شبکه SBIRS، برتری دارد. اتلانتیک کانسیل نقل می‌کند: «ناو 13 میلیارد دلاری ارزش این هزینه را دارد.» هزینه عملیات (500 میلیون دلار از ژانویه) ضعف نسبی است، اما بودجه 800 میلیارد دلاری پنتاگون آن را پوشش می‌دهد CSIS پیش‌بینی می‌کند حوثی‌ها بدون جستجوگرهای لیزری یا پهپادهای شاهد-136 با احتمال کمتری قادر به ضربه زدن به ناوهای امریکا هستند.

ناظران سیاسی می گویند تقابل نظامی در دریای سرخ مبتنی بر تقابل تکنولوژی های نظامی است و در صورت ایستادگی تمام عیار دو طرف در این جنگ، برتری با طرفی خواهد بود که از تکنولوژی برتری بهره مند است.

منبع: خبر آنلاین