خط‏‏‏‏‏‌ونشان ترامپ برای اروپا

در همین راستا، ترامپ در پلتفرم Truth Social نوشت؛ «من به اتحادیه اروپا گفته‌‌‌‌‌‌ام که باید کسری انرژی خود را از طریق آمریکا و با خرید نفت و گاز ما در مقیاس بزرگ، جبران کنند.» ایالات‌‌‌‌‌‌متحده در حال‌حاضر بزرگ‌‌‌‌‌‌ترین تامین‌‌‌‌‌‌کننده نفت و LNG اروپا است، امری که نشان‌دهنده رشد تجارت بین دو قطب یادشده از زمان حمله روسیه به اوکراین و اعمال تحریم‌های غرب علیه مسکو است. با این همه‌ روسیه همچنان پس از قطر، دومین تامین‌‌‌‌‌‌کننده LNG اتحادیه اروپا محسوب می‌شود. اورسولا فون‌‌‌‌‌‌درلاین، رئیس کمیسیون اروپا، ماه گذشته گفت؛ اتحادیه اروپا می‌تواند خرید LNG آمریکا را افزایش دهد که در نوع خود حکایت از تلاشی آشکار برای اقدام پیشگیرانه در‌برابر تهدیدات افزایش تعرفه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای ترامپ، محسوب می‌شود. فون‌‌‌‌‌‌درلاین پس از تماس تلفنی با ترامپ گفت: «ما حجم زیادی LNG از روسیه دریافت می‌کنیم. چرا آن را با LNG آمریکایی که ارزان‌تر بوده و قیمت تمام‌‌‌‌‌‌شده انرژی ما را پایین می‌آورد جایگزین نکنیم؟» او گفت: «LNG‌یکی از موضوعات چندگانه‌‌‌‌‌‌ای است که در رابطه با دولت جدید آمریکا، ما به آن پرداختیم.»

محدودیت‌های صادرات LNG

تحلیلگران بازار انرژی می‌گویند؛ ایالات‌‌‌‌‌‌متحده برای تامین LNG بیشتر برای اتحادیه اروپا نیاز به توسعه زیرساختی و تسهیلات صادراتی دارد، فرآیندی که اجرای آن ممکن است تا چندین سال‌طول بکشد. آنها همچنین باور دارند که اروپا در حال‌حاضر نیز حجم قابل‌توجهی از نفت و گاز صادراتی آمریکا را خریداری می‌کند. در همین ارتباط، سامانتاگراس مدیر ابتکار امنیت انرژی و آب و هوا در موسسه بروکینگز، یک اندیشکده مستقر در واشنگتن، گفت: «تاسیسات مایع‌‌‌‌‌‌سازی LNG ایالات‌‌‌‌‌‌متحده در شرایط کنونی، فراتر از ظرفیت اسمی خود کار می‌کند.» یک تاجر LNG و گاز اسپانیایی نیز پرسشی مطرح کرد مبنی‌بر اینکه «چگونه اروپا موفق خواهدشد در شرایطی که ایالات‌‌‌‌‌‌متحده قادر نیست حجم صادرات LNG خود را حداقل تا سال‌2027افزایش دهد، برای راضی نگاه داشتن ترامپ قراردادهای بیشتری با صنعت LNG آمریکا منعقد کند؟» در همین‌حال، یک کارشناس فعال در یک شرکت بازرگانی اروپایی اشاره کرد؛ دولت‌های اروپایی خودشان به‌صورت مستقیم، LNG نمی‌‌‌‌‌‌خرند. او گفت: در نهایت بازار آزاد است که برای خرید LNG اقدام خواهد کرد.

طلیعه نارضایتی‌‌‌‌‌‌ها

طی سال‌ها، ترامپ نارضایتی‌‌‌‌‌‌های زیادی را علیه اتحادیه اروپا مطرح کرده؛ از انتقاد از برخی اعضای ناتو به دلیل عدم‌تقبل و پرداخت هزینه کافی برای اهداف دفاعی گرفته تا نگرانی‌ها در مورد کسری تجاری آمریکا و اتحادیه اروپا در نتیجه موضع بعضا انفعالی برخی اعضای اتحادیه. در این میان، موضوع تامین هزینه‌های دفاعی اهمیت بیشتری پیدا کرده‌است. کشورهای اروپایی نگران تغییر سیاست واشنگتن در اوکراین بوده؛ در عین حالی که ترامپ به‌دنبال مذاکره برای پایان‌دادن به درگیری بین مسکو و کی‌یف است و از اروپایی‌‌‌‌‌‌ها می‌خواهد که تعهدات مالی و نظامی بیشتری را تقبل کنند.

گراس گفت: «به‌نظر می‌رسد این موضوع بیشتر در مورد احساسات ترامپ در مورد اتحادیه اروپا و بدهی اتحادیه به ایالات‌‌‌‌‌‌متحده است، تا ایجاد بازار برای نفت و گاز صادراتی این کشور.» وی افزود: «مسائلی نظیر فشار بیشتر بر صنعت نفت و گاز آمریکا برای تولید بالاتر در کنار تهدید افزایش تعرفه‌‌‌‌‌‌ها برای دستیابی به اهداف سیاسی، احتمالا از موضوعات محوری دوره دوم ریاست‌‌‌‌‌‌جمهوری ترامپ خواهند بود.» ترامپ با تهدید به استفاده از این اقدام علیه متحدان غربی و همچنین چین، رشد تعرفه‌‌‌‌‌‌ها را به‌عنوان محور اصلی کمپین ریاست‌‌‌‌‌‌جمهوری خود معرفی کرده‌است. اتحادیه اروپا همچنین نگران است که کسب‌وکارهای این منطقه، درگیر جنگ تجاری آمریکا و چین شده و واشنگتن تحت‌هدایت ترامپ، به کشورهای اروپایی برای کاهش وابستگی خود به کالاهای چینی، از جمله زنجیره‌های تامین انرژی‌های تجدیدپذیر و باتری‌ها، فشار وارد کند. کاجا کالاس، مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، به‌تازگی هشدار داد؛ جنگ تجاری فراآتلانتیک در نهایت به نفع چین خواهد بود؛ «اگر مابین ایالات‌‌‌‌‌‌متحده و اتحادیه اروپا جنگ تجاری را شاهد باشیم، چه‌کسی از این موضوع خوشنود خواهد بود؟ بدون‌شک چین.»

جنگ تجاری دوره اول

ماه گذشته، ترامپ شرکای تجارت آزاد خود از جمله کانادا و مکزیک را تهدید کرد؛ در صورتی‌که نگرانی‌های ایالات‌‌‌‌‌‌متحده در مورد قاچاق مواد مخدر و عبور مهاجران از مرز را برطرف نکنند، با اعمال تعرفه‌های بیشتر مواجه خواهند شد. اگر او به تهدید خود عمل کند، می‌تواند بازار انرژی آمریکای‌‌‌‌‌‌شمالی را با اختلال جدی مواجه کند.

به‌نظر می‌رسد کشورهای دیگر مانند کره‌‌‌‌‌‌جنوبی و ویتنام در تلاش هستند تا از اقدامات تجاری بالقوه ترامپ علیه خود، از طریق اعلام تمایل به خرید بیشتر LNG آمریکایی، جلوگیری کنند. در جریان جنگ تجاری اول ترامپ با چین در سال‌های 2018 و 2019، تعرفه‌های تلافی‌‌‌‌‌‌جویانه چین باعث شد واردات LNG آمریکا به حداقل ممکن کاهش پیدا کند. چین در اوایل سال‌2020 میلادی از بسیاری از تعرفه‌های مصوب LNG چشم‌‌‌‌‌‌پوشی کرد زیرا پکن و واشنگتن وارد فاز‌1 توافق تجاری خود شدند، موضوعی که منجر به رشد محسوس خرید چینی‌‌‌‌‌‌ها و امضای قراردادهای بلندمدت LNG شد و سرمایه‌گذاران آمریکایی را قادر به تامین مالی و ایجاد تسهیلات بیشتر برای مایع‌‌‌‌‌‌سازی گاز طبیعی و صادرات آن کرد.