امید واهی نتانیاهو به ترامپ

به گزارش ایرنا ، در تحلیل فارن افرز آمده است: نتانیاهو به پشتوانه حمایت راست گرایان تندرو کابینه، در برابر درخواست‌ ها برای آتش‌ بس مقاومت کرده و به دنبال آن است که برای “پیروزی کامل”، تلاش های خود را – هر چقدر زمان ببرد – دوچندان کند. هدف وی علاوه بر ادامه جنگ غزه و زمینه سازی برای حضور طولانی مدت امنیتی اسرائیل در بخش شمالی این باریکه، شامل تحمیل یک نظم جدید بر لبنان، خنثی کردن نیروهای نیابتی ایران در عراق، سوریه و یمن؛ و در نهایت، از بین بردن تهدید هسته ای جمهوری اسلامی است.

برخی از اعضای ائتلاف حاکم نیز امیدوارند که چشم انداز راه حل دو کشور را برای همیشه به بوته فراموشی بسپارند. در همین حال، نتانیاهو بر این باور است که عربستان سعودی و دیگر کشورهای حاشیه خلیج‌ فارس در نهایت با عادی ‌سازی روابط با اسرائیل موافقت خواهند کرد. وی اطمنیان دارد که با بازگشت ترامپ به کاخ سفید، از حمایت آمریکا بهره مند خواهد شد.

صهیونیست ها ترامپ را حامی سرسخت اسرائیل می شناسند که نسبت به سلف دموکرات خود، دغدغه کمتری نسبت به هنجارها، نهادهای بین المللی و حفظ خویشتن داری، دارد. علاوه بر این، رئیس‌جمهوری منتخب آمریکا پیشتر برنامه‌هایی را برای از سرگیری کارزار “فشار حداکثری” علیه ایران و اولویت دادن به افزایش کشورهای عضو معاهدات ابراهیم ابراز کرده است.

در ادامه این مطلب آمده است: موفقیت در جنگ، در غیاب ترتیبات سیاسی یا دیپلماتیک نمی تواند امنیت پایدار را به ارمغان بیاورد. اسرائیل ممکن است درگیر جنگ‌های متعدد شده و بار تامین مایحتاج خیل عظیمی از غیرنظامیان غزه و لبنان بر دوش آن باشد. زحمت جلب حمایت جهان عرب بیش از شکست حماس و حزب الله است و تا زمانی که دولت دست راستی کنونی اسرائیل در قدرت باشد غیرممکن خواهد بود. در همین حال، ترامپ بسیار غیرقابل پیش ‌بینی است و اسرائیل با قمار حمایت از او ممکن است در صحنه جهانی منزوی شود. نتانیاهو ممکن است در مسیر دستیابی به پیروزی دائمی، موضع اسرائیل را ضعیف تر سازد.

در حال حاضر، حماس، حزب الله و حوثی ها مقاومت نشان داده و شروع به تجدید قوا کرده اند. توان رزمی موجود آنها قابل توجه است و همچنان قادرند روزانه با صدها راکت، موشک بالستیک و هواپیماهای بدون سرنشین به اسرائیل حمله کرده و خسارات مالی و جانی به بار آورند. حتی اگر این گروه‌ ها نتوانند بر پدافند هوایی اسرائیل غلبه کنند، موفق شده‌اند هرج و مرج عمومی ایجاد کرده و اسرائیلی‌ها را به طور دائم روانه پناهگاه‌ ها کرده و جریان زندگی اسرائیلی‌ها را مختل کنند. ایران و نیروهای نیابتی آن از بین نخواهند رفت. امید به تسلیم این گروه ها و این انتظار که ایرانیان، لبنانی‌ها، فلسطینی‌ها و یمنی‌ها فوراً قیام کرده و سرکوبگران را برکنار کنند بیشتر به خواب و خیال می ماند تا تحلیل آگاهانه.

از سوی دیگر، هرگونه طرح بزرگ اسرائیل برای منطقه بدون کمک قابل توجه واشنگتن محقق نخواهد شد. در زمانی که وابستگی اسرائیل به آمریکا تا این حد آشکار نبوده، فرض حمایت تزلزل ناپذیر ترامپ ساده لوحانه به نظر می رسد. تمجید رئیس جمهوری منتخب از رای دهندگان “عرب آمریکایی” و “مسلمان آمریکایی” برای تسهیل پیروزی او می‌تواند نشانی از بدبینی دولت آتی نسبت به امتیازهای ویژه اسرائیل در کنار بیزاری کلی ترامپ از جنگ و تعهدات نظامی آمریکا به کشورهای دیگر باشد.

از این گذشته، ترامپ نخستین دوره ریاست جمهوری خود را با حملات لفظی به نتانیاهو به پایان رساند و کاملاً روشن ساخت که تمایلی ندارد که اسرائیل درگیری های جاری را طولانی سازد. هنگامی که این دو در ماه ژوئیه در فلوریدا ملاقات کردند، ترامپ به نتانیاهو گفت که جنگ را پیش از اتمام دوره بایدن تمام کند. از سوی دیگر، حامیان شهرک سازی اسرائیل در کرانه باختری که از بزرگترین حامیان ترامپ هستند، ممکن است به زودی متوجه شوند که او چندان تعهدی به برنامه های آنان ندارد. لازم به یادآوری است که طرح نافرجام صلح ترامپ که در سال 2020 و با عنوان “صلح تا سعادت” ارائه شد، از ایجاد یک کشور فلسطینی حمایت کرده و توسط رهبران شهرک نشینان به دلیل “به خطر انداختن موجودیت کشور اسرائیل” مورد حمله قرار گرفت.

مواضع کلی سیاست خارجی ترامپ نیز می تواند به همان اندازه برای اسرائیل دردسرساز باشد. او یک ماه پس از آنکه در سپتامبر به خبرنگاران گفت که “باید با تهران معامله کنیم”، اظهار داشت که “مصیبت و ویرانی در لبنان را متوقف خواهد کرد”. اکراه او در کمک مالی و نظامی آمریکا به کشورهای دیگر، خبر از تغییرات اساسی برای اسرائیل می دهد. حتی اگر ترامپ کمک های نظامی دولت بایدن به اسرائیل مانند سامانه پدافند هوایی تاد را پس نگیرد، تمایلات انزواطلبانه او ممکن است حاکی از کاهش حمایت در آینده بوده و در نتیجه آزادی عمل ارتش اسرائیل را محدود کند.

سایر قدرت‌های جهانی شکیبایی کمتری در قبال وحشیگری اسرائیل نشان می‌ دهند. فرانسه، آلمان و انگلیس – که به چتر دفاعی اسرائیل برای دومین حمله موشکی ایران در ماه اکتبر نپیوستند – صادرات تسلیحات به اسرائیل را به دلیل نگرانی در مورد رعایت قوانین بین‌المللی محدود کرده‌اند. نهادهای بین المللی ای مانند سازمان ملل، دیوان بین‌المللی دادگستری و دادگاه کیفری بین‌المللی که سابقه دیرینه در انتقاد از اسرائیل دارند، در مورد رفتار کنونی این رژیم نیز ابراز نظر کرده اند. تایید اخیر حکم جلب نتانیاهو و یوآو گالانت، وزیر دفاع سابق، به اتهام جنایات جنگی در غزه، از آن جمله است. این فشار فزاینده بین ‌المللی می‌تواند پیامدهای منفی برای استقلال عملیاتی ارتش اسرائیل و همچنین توانایی اسرائیلی‌ها در تجارت و سفر به خارج از کشور داشته باشد.

با وجود آنکه نتانیاهو گمان می کند که اوضاع داخلی اسرائیل برای او مطلوب‌ تر شده، پس از بیش از یک سال جنگ بی امان، مردم خسته اسرائیل با واقعیت اسارت بیش از 100 اسرائیلی در غزه روبرو هستند. ده ها هزار نفر دیگر نیز آواره شده و نیروهای ذخیره ارتش اسراییل صدها روز است که به دور از کار و خانواده مشغول خدمت هستند. خشم آنها نسبت به افرادی که از این مسئولیت شانه خالی می کنند یعنی صهیونیست های افراطی (حریدی) که نمایندگان آنها در کنست اعضای اصلی ائتلاف نتانیاهو را تشکیل می دهند، محسوس است. در همین حال، بسیاری از کسانی که در حال انجام وظیفه هستند، اشتیاق چندانی برای اجرای فرامین دولت ندارند.

در صحنه سیاسی نیز نتانیاهو، گالانت – ژنرال پیشین و مورد وثوق ترین مقام اسرائیلی نزد دولت بایدن – را برکنار کرد و سیاستمداری را جایگزین او کرد که فاقد سابقه نظامی است. وی ظاهراً قصد داشت با این اقدام کاملاً سیاسی، نمایندگان صهیونیست های افراطی را آرام کند. آنها تهدید کردند که در صورت عدم تصویب سریع قانونی برای معافیت این طیف از خدمت سربازی، دولت را ترک خواهند کرد. اولویتی که نتانیاهو برای حفظ خود بر امنیت ملی و حتی انسجام اجتماعی قائل است، به طور فزاینده ای باعث تضعیف روحیه بخش وسیعی از جمعیتی می شود که ستون فقرات ارتش و اقتصاد مدرن اسرائیل را تشکیل می دهند.

منبع: ایرنا