نفع جنگ تجاری در جیب ایران؟
این روزها آشفتگی بازارهای جهانی ناشی از احتمال وقوع یک رکود فراگیر در اقتصاد دنیا، خریداران را محافظهکارتر و فروشندگان را دست به نقدتر کردهاست. این موضوع یکی از مهمترین عوامل ریزش قیمت جهانی کامودیتی و به خصوص نفت شدهاست. این گزارش که به قلم “فلورنس تان” و “ژن آیژو” در رویترز کار شده است، به بررسی وضعیت تقاضای چین به عنوان بزرگترین خریدار نفتی جهان در جنگ تجاری پرداخته است.
به گزارش سیگنال به نقل از دنیای بورس، چین به عنوان بزرگترین واردکننده نفت در دنیا برخلاف آتش بس سه ماهه با آمریکا تصمیم به توقف یا رساندن واردات نفتی خود به سطح بسیار پایینی در سال 2019 گرفتهاست. این تصمیم به دلیل هزینه بالای بارگیری و نا اطمینانیهای سیاسی مربوط میشود و تقاضا را تحت تاثیر شدیدی قرار میدهد.
کاهش اشتهای چینیها بدین معناست که آمریکا (به عنوان بزرگترین تولیدکننده نفت دنیا در سال جاری با رکورد تولید نفت شیل) با وجود ایجاد ظرفیتهای جدید پالایشگاهی در چین، سهم کمی از بازار نفتی این کشور در اختیار دارد.
از سوی دیگر چین برای کاهش شکاف تراز تجاری به وجود آمده با آمریکا تمایلی به استفاده از خرید نفت خام ندارد که این موضوع منبع اصلی اختلافها بین دو غول اقتصادی دنیاست.
کسری تجاری آمریکا با چین به رکورد 43 میلیارد دلار در اکتبر 2018 رسیدهاست زیرا شرکتهای چینی برای جلوگیری از پرداخت تعرفههای سنگین سال آینده موجودی کالای خود را افزایش دادهاند.
سنگ یک تی تحلیلگر حوزه انرژی و مشاور شرکت SIA میگوید: “شرکتهای چینی رغبت کمی به خرید نفت آمریکا دارند زیرا امکان برآورده کردن نیازهای خود را از عرضهکنندگان قدرتمندی مانند ایران و روسیه دارند. با وجود اینکه تنشهای تجاری بین آمریکا و چین فروکش کردهاست، تردید شرکتهای ملی نفتی چین برای خرید از آمریکا علیرغم حرفهای آنها مبنی بر این اقدام، وجود دارد.”
چین واردات نفت خود از آمریکا را در ماههای اکتبر و نوامبر پس از تشدید جنگ تجاری متوقف کردهاست. توقف واردات در ماه دسامبر نیز ادامه داشته است. آمار Refinitiv نشان میدهد خرید 1 میلیون بشکهای نفت از سوی چین بخش بسیار کوچکی از مجموع واردات 300 میلیون بشکهای این کشور است.
پالایشگاههای چینی که به خاطر ساختار داخلی مجبور به واردات نفت از آمریکا هستند، عنوان میکنند که به دلیل نااطمینانیهای موجود در خصوص چشمانداز رابطه تجاری بین دو کشور که منجر به افزایش هزینههای بارگیری و کاهش حاشیه سود آنها میشود؛ ادامه خرید نفت از آمریکا را متوقف خواهند کرد.
آمار Refinitiv Eikon نشان میدهد هزینه حمل و نقل نفت آمریکا به چین برای نفتکشهای غولپیکر، سه برابر هزینه حمل و نقل از خاورمیانه است.
یک مقام رسمی در یکی از پالایشگاههای چین گفت: “کارخانه وی خرید نفت از آمریکا را از ماه اکتبر متوقف کرده و برای فصل اول سال میلادی نیز هیچ محمولهای را رزرو نکردهاست. وی ادامه داد: به دلیل عدم قطعیت شدید در سیاستگذاریهای فعلی، این کارخانه به تنظیم مجدد برای استفاده از گزینههایی جز نفت آمریکا روی آوردهاست. آنها در واقع گزینههای خرید ما را متنوع کردهاند.”
وی افزود: کارخانه وی به خرید نفت سبک دریای شمال، میعانات استرالیا و نفت روسیه تغییر مسیر داده است.
این مقام مسئول که به دلیل سیاستهای شرکتش نخواست نامش فاش شود میگوید: شاید چینیها برخی محمولهها را تحویل بگیرند اما حجم این محمولهها بسیار محدود است.
منابع آگاه میگویند افت شدید حاشیه سود پالایشگاههای آسیایی، تقاضای کلی نفت در ماههای اخیر را به شدت محدود کردهاست.
مارک تی، تحلیلگر نفتی Refinitiv میگوید: علیرغم به بنبست رسیدن خرید نفت از آمریکا، واردات نفت چین از تمام مبادی وارداتی میتواند در ماه دسامبر به رکورد 45 میلیون تن (10.6 میلیون بشکه در روز) برسد.
روسیه با 7 میلیون تن صادرات، کماکان بزرگترین صادرکننده نفت به چین در ماه دسامبر بودهاست. عربستان سعودی با صادرات 5.7-6.7 میلیون تن در جایگاه بعدی قرار دارد.
پس از آنکه دو پالایشگاه دولتی چین اقدام به استفاده از شرایط لغو موقت تحریمهای آمریکا علیه تهران کردند، واردات نفت ایرانی توسط چین در ماه دسامبر نیز از سر گرفته شدهاست.