زهران ممدانی کیست؟ اولین شهردار شیعه نیویورک را بشناسیم

زُهران کوامه ممدانی (متولد ۱۸ اکتبر ۱۹۹۱) سیاستمدار آمریکایی و شهردار منتخب نیویورک است. او عضو حزب دموکرات و همچنین سازمان «سوسیالیست‌های دموکرات آمریکا» (DSA) است و از سال ۲۰۲۱ به عنوان نمایندهٔ منطقهٔ ۳۶ مجلس ایالتی نیویورک، شامل محله‌های آستوریا و لانگ آیلند سیتی در کویینز، خدمت می‌کند. در انتخابات شهرداری سال ۲۰۲۵، ممدانی به‌طور شگفت‌آوری بر اندرو کوئومو، فرماندار سابق نیویورک، پیروز شد و سپس در انتخابات عمومی، کوئومو و کورتیس اسلیوا، نامزد جمهوری‌خواه، را شکست داد. او اولین شهردار جنوب آسیایی‌تبار، اولین شهردار مسلمان، دومین شهردار سوسیالیست دموکرات پس از دیوید دینکینز و اولین شهردار نسل هزارهٔ نیویورک است.

سال‌های اولیه و تحصیلات

زُهران در کامپالا، اوگاندا، به دنیا آمد و تنها فرزند محمود مامدانی، اندیشمند سرشناس پسااستعماری، و میرا نایر، کارگردان سینمایی، است. نام میانی‌اش «کوامه» به افتخار کوامه نکروماه، نخستین رئیس‌جمهور غنا، گذاشته شده است. هر دو والدینش از اصلیت هندی هستند: مادرش هندوی پنجابی‌تبار و پدرش مسلمان گجراتی‌تبار است. خانواده‌اش در سال ۱۹۹۶ به آفریقای جنوبی مهاجرت کردند و دو سال بعد به ایالات متحده آمدند و در محلهٔ مورنینگساید هایتس نیویورک مستقر شدند.

ممدانی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در مدارس نیویورک گذراند و در سال ۲۰۱۰ از «دبیرستان علوم بروکس» فارغ‌التحصیل شد. پس از آن، به دانشگاه بُوْدُوین در ایالت مِین رفت و در سال ۲۰۱۴ با مدرک کارشناسی در رشتهٔ مطالعات آفریقایی فارغ‌التحصیل شد.

فعالیت‌های حرفه‌ای و هنری زهران ممدانی

پیش از ورود به عرصهٔ سیاست، ممدانی به عنوان مشاور مسکن و جلوگیری از حراج املاک برای صاحبان خانه‌های کم‌درآمد در کویینز فعالیت داشت. این تجربه، الهام‌بخش ورودش به سیاست برای حل بحران مسکن و گرانی زندگی شد.

ممدانی همچنین یک رپر و تهیه‌کنندهٔ موسیقی است. در سال ۲۰۱۶، با نام مستعار «یانگ کارداموم» با رپر اوگاندایی «هَب» همکاری کرد و آلبومی به نام Sidda Mukyaalo (به معنای «بازگشتی به روستا نیست») منتشر کرد. او همچنین موسیقی فیلم ملکهٔ کاتوه (۲۰۱۶) ساختهٔ مادرش میرا نایر را نظارت کرد و برای این کار نامزد جایزهٔ انجمن نظارت‌گران موسیقی در سال ۲۰۱۷ شد.

ورود به سیاست زهران ممدانی

ممدانی اولین بار در سال ۲۰۱۵ به‌عنوان داوطلب در کمپین انتخاباتی علی نجمی شرکت کرد. در سال ۲۰۱۷ به شاخهٔ نیویورک سازمان DSA پیوست و در کمپین‌های سیاسی سوسیالیست‌های دموکرات مانند خادِر الیاتیم و رُس بارکَن فعالیت گسترده‌ای داشت.

در سال ۲۰۲۰، برای نمایندگی مجلس ایالتی نیویورک از منطقهٔ ۳۶ رقابت کرد و در انتخابات مقدماتی، آراوللا سیموتس، نمایندهٔ پنج‌دوره‌ای، را شکست داد. او در سال‌های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۴ بدون رقیب دوباره انتخاب شد.

در مجلس ایالتی، ممدانی ۲۰ طرح قانون را به عنوان معرف اصلی ارائه داد که سه مورد از آن‌ها به قانون تبدیل شدند. او همچنین از برنامهٔ آزمایشی «اتوبوس‌های رایگان» حمایت کرد و در اعتصاب گرسنگی همراه با رانندگان تاکسی شرکت نمود.

کمپین شهرداری (۲۰۲۴–۲۰۲۵)

در اکتبر ۲۰۲۴، ممدانی نامزدی خود را برای شهرداری نیویورک در انتخابات ۲۰۲۵ اعلام کرد. برنامهٔ سیاسی او بر محورهایی مانند رایگان‌کردن اتوبوس‌های شهری، احداث ۲۰۰ هزار واحد مسکن مقرون‌به‌صرفه، مراقبت عمومی برای کودکان، افزایش حداقل دستمزد به ۳۰ دلار تا سال ۲۰۳۰، و ایجاد فروشگاه‌های زنجیره‌ای دولتی برای کاهش قیمت مواد غذایی استوار بود. او همچنین مالیات شرکت‌ها و افراد با درآمد بالای یک میلیون دلار را برای تأمین هزینهٔ این برنامه‌ها پیشنهاد داد.

با وجود عقب‌ماندن در نظرسنجی‌های اولیه، ممدانی در انتخابات مقدماتی دموکرات‌ها با کسب اکثریت آرای اول رای، بر اندرو کوئومو پیروز شد. در انتخابات عمومی نیز با حمایت گستردهٔ لایحه‌گذاران پیشرو و جوانان، به‌ویژه در میان یهودیان زیر ۴۴ سال، پیروزی خود را تثبیت کرد.

جایگاه سیاسی و اندیشه‌ها

ممدانی خود را در سنت «سوسیالیسم دموکراتیک» می‌داند و تحت تأثیر شخصیت‌هایی مانند برنی ساندرز، فرانکلین دلانو روزولت، و فیورلو لا گواردیا، شهردار تاریخی نیویورک، قرار دارد. او همچنین از «سوسیالیست‌های فاضلاب» (sewer socialists) قرن بیستم آمریکا الهام گرفته است.

سیاست‌های اقتصادی و اجتماعی او توسط بسیاری چون سیاست‌های رأی‌گیر حزب‌های مرکز‌چپ در کشورهای دموکراتیک دیگر توصیف شده‌اند. رسانهٔ آلمانی دویچه وله معتقد است که سیاست‌های ممدانی در طیف سیاسی جهانی به‌جای رادیکال، چپ میانه محسوب می‌شود.