کسری بودجه سال۱۴۰۰، ۵۵۰هزار میلیارد تومان خواهد بود / دولت در سال گذشته برای پوشش کسری بودجه به سراغ بورس رفت

به گزارش اقتصادآنلاین؛ در حالی به انتخابات ریاست جمهوری سال 1400 نزدیک می‌شویم که اقتصاد ایران شرایط خطیری را پشت سر می‌گذارد. آمارهای رسمی حاکی از این است که متغیرهای اقتصاد کلان کشور همچون رشد اقتصادی، تورم، نرخ بیکاری، کسری بودجه، سرمایه‌گذاری و … شرایط نامطلوبی را طی یک دهه گذشته تجربه کرده‌است. از همین رو پایگاه خبری اقتصادآنلاین در نظر دارد در آستانه انتخابات ریاست جمهوری 1400 و با هدف نقد و بررسی برنامه‌های اقتصادی نامزدهای انتخاباتی، سلسله گفت‌وگوهایی اقتصادی را با این نامزدها برگزار کند.

مهمان این قسمت برنامه اقتصادآنلاین در روز دوشنبه 20 اردیبهشت ماه محسن مهرعلیزاده است.

محسن مهرعلیزاده، کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری 1400 گفت: تورم و افزایش روز‌ به روز قیمت‌ها، مسئله بیکاری جوانان و عدم رشد اقتصادی سه بحران بزرگ اقتصادی کشور در شرایط فعلی است.

وی افزود: بحران مسکن، مرکزگرایی و رغبت به حاشیه‌نشینی و چالشی که در موضوع سلامت داریم بویژه در ایام شیوع کرونا بحران‌های دیگر امروزه ایران است.

مهر علیزاده ادامه داد: پیش بینی من برای کسری بودجه امسال بیش از 500هزارمیلیاردتومان است که حدود 45درصد بودجه خواهد بود. این موضوع باعث می‌شود دولت دست به کارهایی برای درآمدزایی بزند که نمونه‌اش را در جریان بورس دیدیم.

وی همچنین خاطرنشان کرد: کنترل کسری بودجه کشور از طریق واقع‌بینانه کردن درآمدهای دولت، اصلاح نظام بانکی بویژه بانک‌های خصوصی به کنترل تورم کمک می‌کند.

ایجاد اشتغال و باز کردن راه تولید کلید اصلی عملیاتی کردن روش‌های کنترل تورم است.

محسن مهرعلیزاده گفت: افزایش تولید از طریق مانع زدایی و رفع قوانین زائد ممکن خواهد بود. 50درصد مردم زیر خط فقر هستند.من برنامه‌ای اقتصادمحور و عدالت‌محور طراحی کرده‌ام. در این سیستم به تامین حداقل‌های زندگی مردم توجه می‌شود.

وی ادامه داد: با توجه به شرایط اقتصادی یارانه نقدی در کشور ما یکی از ضرورت‌ها است. یارانه‌ها در سال آینده باید چندین برابر شود؛ برای مثال برای دهک‌های یک،دو و سه، پنج برابر شود. یارانه دهک چهارم و پنجم سه برابر شود و دهک‌های بالا حذف شوند. منابع این یارانه‌ها می‌توانند 2هزارمیلیارد یارانه پنهانی که پرداخت می‌شود باشد. البته این منابع اصلا نباید از محل انرژی مصرف مردم باشد، بلکه به سراغ یارانه‌های انرژی کلانی برویم که به کارخانه‌ها و شرکت‌های تولیدکننده بزرگ داده می‌شود.