پرش بلند «مبین» در درآمدزایی

به گزارش سیگنال به نقل از بورس نیوز، شرکت «پتروشیمی ‎مبین» یکی از بزرگترین طرح‎های Utility جهان به شمار می‎رود. درحال حاضر دو شرکت پتروشیمی ‎«دماوند» و «تولید برق عسلویه مپنا» به عنوان رقیب اصلی این شرکت محسوب می‎شوند، ولی به جهت این که مشتریان هر شرکت مشخص و قراردادها به صورت بلندمدت است، فعالیت این شرکت‎ها تهدیدی برای دیگری نیست.

بر مبنای تحلیل فاصله ساختار فروش، حاشیه سود ناخالص در دوره‎های گذشته گام در مسیر صعودی نهاده و انتظار می‎رود این روند در پایان سال 97 تکمیل و تثبیت گردد. البته این حاشیه سود نسبت به میانگین سه شرکت هم‎گروه حدود 22 درصد عقب است.

«مبین» برآورد کرده تا پایان سال جاری به رقم فروش 70171 میلیارد ريال دست یابد که تا دوره 11 ماهه توانسته 88 درصد این رقم را محقق کند. بنابراین دستیابی به این مبلغ که 70 درصد بیش از فروش سال 96 است، چندان دور از دسترس نیست.

در این مدت، بیشترین مقدار و مبلغ فروش محصولات یوتیلیتی به خوراک گاز تعلق دارد؛ به گونه‎ای که بیش از 50 درصد مبلغ فروش را شامل می‎شود.

شرکت «پتروشیمی‎ زاگرس» مشتری عمده محصولات «مبین» شناخته می‎شود و در دوره مذکور 42 درصد مبلغ کل فروش مربوط به ارائه خدمات و محصولات به این شرکت بوده است. قابل ذکر است که به زودی به لیست مشتریان، شرکت «پارسیان سپهر» که اواخر سال 98 به بهره‎برداری می‎رسد، نیز اضافه می‎گردد.

رشد نرخ فروش محصولات در سال جاری سبب شده تا طی مدت 9 ماه سال جاری بیش از 12 ماهه سال قبل درآمد فروش کسب کند.

نرخ فروش محصولات تا چندین سال قبل توسط شرکت ملی صنایع پتروشیمی ‎ابلاغ می‎گردید اما در سال 97 فرمول محاسبه نرخ‎های یوتیلیتی شرکت‎های «مبین» و «فجر» را بر مبنای میانگین وزنی بازده دارایی‎های شرکت‎های مصرف کننده یوتیلیتی تعیین کرد. این اقدام چند نکته درون خود جای داده است:

1. دستورالعمل مذکور صرفا چارچوب قیمت‎گذاری را تعیین نموده و صدور رای در خصوص قیمت‎ها منوط به بررسی توسط شرکت ملی صنایع پتروشیمی ‎است.
2. عامل تعیین کننده در این فرمول، میانگین وزنی بازده دارایی‎های مولد شرکت‎های پتروشیمی‎ مصرف کننده و فعال در بورس اوراق بهادار تهران و ارزش دارایی‎های مولد شرکت پتروشیمی ‎مبین است.
3. در سال‎های 95 و 96 فروش شرکت‎های پتروشیمی ‎مصرف کننده بر مبنای ارز آزاد بوده و عملا تاثیر نرخ ارز در قیمت محصولات لحاظ خواهد شد.
4. مطابق صورت‎های مالی، ارزش دارایی‎های «مبین» به مراتب بیشتر از میانگین ارزش دارایی‎های شرکت‎های مصرف کننده است و از طرفی میانگین وزنی دارایی‎های شرکت‎های مذکور همواره بیشتر از «مبین» است.

عمده دلیل افزایش بهای تمام شده در سال جاری نسبت به گذشته، رشد هزینه سربار به دلیل افزایش قیمت قطعات و لوازم یدکی به دلیل رشد نرخ ارز است. نرخ تسعیر ارز در 6 ماهه نخست سال 97 بر مبنای نرخ اعلامی‎بانک مرکزی بود و در نیمه دوم سال بر پایه نرخ معاملاتی ارز پتروشیمی‎ها در سامانه نیما لحاظ می‎گردد.

باید توجه داشت که با توجه به تسویه کلیه بدهی‎های ارزی و تسهیلات انتظار می‎رود در آینده زیان تسعیر شناسایی نگردد.

نرخ خرید گاز سوخت و خوراک توسط شرکت ملی گاز ایران مشخص می‎شود. نوسانات آن تنها در بخش گاز سوخت و به میزان مصرف این شرکت بر سود تأثیرگذار است. این شرکت تنها نقش واسط را در فروش گاز خوراک و سوخت به شرکت‎های منطقه بر عهده دارد و نوسانات نرخ گاز خوراک و سوخت در بخش فروش، تأثیری بر سود «مبین» ندارد.

موضوع مهمی ‎که می‎تواند بر صورت‎های مالی اثر بگذارد، معافیت مالیاتی ماده 132 قانون مالیات‎های مستقیم است. مصوبه افزایش معافیت مالیاتی مذکور از 10 به 20 سال از سوی دولت به سازمان امور مالیاتی ابلاغ گردیده اما تاکنون اجرا نگردیده است. بنابراین، به احتمال بسیار زیاد شرکت‎های یوتیلیتی بدون هزینه مالیات در سال‎های آینده به کار خود ادامه دهند.

در مجموع، وضعیت «مبین» مثبت ارزیابی می‎شود و قطعا سال جاری را با رشد قابل توجه در سودآوری به پایان می‎رساند. با توجه به روند موجود و پیش بینی‎های شرکت، برآورد می‎شود سال 97 با شناسایی سود خالص در حدود 23000 میلیارد ريال به پایان برسد.