لبخند بیروت به آرامش

اگرچه ژنرال «هرزی هالوی»، رئیس ستاد ارتش اسرائیل روز پنج‌شنبه در بیانیه‌ای گفت: «با همان قدرتی که برای تضمین توافق استفاده کردیم، آن را به اجرا در خواهیم آورد» اما گزارشگران نیویورک‌تایمز نوشتند که پس از ماه‌ها جولان جنگنده‌ها و موشک‌ها در آسمان و انفجارهای متوالی بر روی زمین، روز پنج‌شنبه سکوت بر بسیاری از بخش‌های لبنان حاکم شد. در لبنان، آوارگان به تدریج به سوی خانه‌های خود به حرکت درآمدند. گزارشگران نیویورک‌تایمز همچنین افزودند: هنوز مشخص نیست که صدها هزار آواره لبنانی چه زمانی می‌توانند به خانه‌های خود در جنوب این کشور که بخش‌هایی از آن هنوز در اشغال نیروهای اسرائیلی است، بازگردند.

بر اساس توافق آتش‌بس، نیروهای اسرائیلی طی 60روز آینده به تدریج از جنوب لبنان خارج خواهند شد. در همین حال، ارتش اسرائیل به لبنانی‌های آواره هشدار داده است که از بسیاری از مناطق جنوبی لبنان دوری کنند و این رژیم منع آمد و شد شبانه در بخش‌هایی که هنوز در کنترل دارد، اعمال کرده است. ارتش لبنان روز پنج‌شنبه اعلام کرد که بر اساس آتش‌بس، نیروهای خود را به جنوب و شرق لبنان منتقل کرده است. پارلمان لبنان همچنین دوره ریاست «جوزف عون»، فرمانده ارشد ارتش را برای یک سال دیگر تمدید کرد. ارتش لبنان همچنین گفت که از «ایست‌های بازرسی موقت» استفاده می‌کند، مهمات منفجرنشده را خنثی و در تلاش برای باز کردن جاده‌هایی است که در طول جنگ بسته شده یا آسیب دیده‌اند.

ارتش لبنان همچنین اعلام کرد که هدفش کمک به آوارگان برای بازگشت به خانه‌های خود است. یکی از کسانی که به خانه بازگشت، «تفلح عمار» 79ساله بود. او روز پنج‌شنبه پس از دو ماه اقامت در بیروت به بعلبک، در شمال شرقی لبنان بازگشت و گفت که «تمام روز گریه کرده است.» خانم عمار که به خانه بازگشت و متوجه شد که بخش زیادی از محله‌اش ویران شده است، گفت: «من یک پیرزن هستم و به کسی هم وابسته نیستم. چه کار کردم که مستحق این ویرانی بودم؟» برخی از مناطقی که در لبنان به‌شدت آسیب دیده‌اند، شهرهایی هستند که در امتداد مرز آن با اسرائیل قرار دارند.

لبنانی‌ها امید و زیبایی را در آتش‌بس شکننده می‌بینند

در دو ماه گذشته، کلیسای «سنت فرانسیس» در «الحمرا»، میزبان خانواده‌های آواره جنوب از لبنان و ضاحیه بوده است. برای بسیاری از خانواده‌هایی که از بمباران اسرائیل و حمله زمینی به جنوب گریختند، دوران سختی بود، اما از اوایل چهارشنبه که آتش‌بس اجرایی شد، حال و هوای متفاوتی وجود داشت. «جاستین صلحانی» در گزارش 28نوامبر در الجزیره نوشت، «ابراهیم ترموس»، 25ساله که در کنار در پارکینگ کلیسا ایستاده -همان جایی که آوارگان چادر زده‌اند -وقتی درباره آتش‌بس روز چهارشنبه از او پرسیده شد، خوشحالی در چهره‌اش نمایان شد. ترموس درحالی‌که لبخند می‌زد، گفت: «این فقط یک آتش‌بس نیست، بلکه ما آتش‌بس را به‌دست آوردیم.» صلحانی می‌نویسد اگرچه در ابتدا مردم به آتش‌بس تردید داشتند اما به تدریج ترس را کنار گذاشتند و روحیه عمومی بسیار سرخوشانه و مملو از شادی بود. حال و هوای بیروت هم حال و هوای جشن بود و اتومبیل‌های مملو از تشک‌ و سایر وسایل از هتل‌ها و پناهگاه‌ها خارج می‌شدند.

پوسترهای سیدحسن نصرالله، رهبر فقید حزب‌الله بسیاری از خودروها را تزیین کرده و برخی پرچم‌های حزب‌الله را از پنجره‌های خود به اهتزاز درآورده بودند. صبح خیلی زود بسیاری از آوارگان مستقر در کلیسای سنت‌فرانسیس آنجا را ترک کردند. بسیاری از مردمی که در پناهگاه‌ها لحظات سختی را گذرانده بودند با خوش‌بینی به این صلح شکننده می‌نگریستند و امیدوار بودند که دوام بیاورد و کشور بار دیگر شکوفا شود. «سلیمان» یکی از شهروندان آواره، به‌رغم از دست دادن خانه خود در ضاحیه و همچنین در روستای البیاضه در جنوب لبنان می‌گوید: «ما به این وضعیت عادت کرده‌ایم. این یک پیروزی برای تمام لبنان است.» «حسین اسماعیل» 38ساله، که در طول جنگ داخلی لبنان متولد شد، با فریاد گفت: «ما از بچگی در چنین محیطی زندگی کرده‌ایم.» وی گفت: «به خواست خدا به خانه می‌روم. نمی‌دانم خانه من در ضاحیه هنوز پابرجاست یا نه، اما همه چیز درست خواهد شد.»