پیش بینی اکونومیست از رشد ۲ درصدی اقتصاد ایران
به گزارش سیگنال به نقل از شبکه خبر، به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر،
اکونومیست این پیشبینی را در آخرین بهروزرسانی گزارش ریسک کشوری ایران که چشمانداز پنجساله اقتصاد ایران را بررسی میکند مطرح کرده است.
در این گزارش آمده است:
چشمانداز روابط بینالمللی
مهمترین موضوع سیاست خارجی ایران در دوره 2021 تا 2025 روابط با آمریکا خواهد بود. آمریکا در حال حاضر تحریمهای گسترده و مخربی را بر جمهوری اسلامی ایران وضع کرده است. پیروزی جو بایدن به عنوان رئیسجمهور جدید آمریکا در انتخابات ماه نوامبر احتمال مذاکره بین دو کشور برای تنشزدایی را افزایش داده است. بایدن تصریح کرده که اگر ایران به تعهدات خود طبق توافق هستهای برگردد، وی سیاست لغو تحریمها علیه ایران را دنبال خواهد کرد. اما اوضاع نسبت به سال 2015 که توافق هستهای امضا شد فرق کرده است. محافظه کاران کنترل خود بر ایران را گسترش دادهاند و مواضع کنگره آمریکا نسبت به ایران نیز تندتر شده است. با توجه به این عوامل بعید است که آمریکا در سال 2021 به برجام بازگردد. کنگره آمریکا از بایدن میخواهد که امتیازات هرچه بزرگتری را از ایران مطالبه کند.
احتمال دارد از اواخر سال 2021 دو کشور وارد مذاکره شوند و بایدن به عنوان اقدامی اعتمادساز در چارچوب توافقی موقت برخی تحریمهای نفتی را رفع کند. ایران نیز که به دلیل وضعیت سخت اقتصادی پای میز مذاکره بازگشته است، به تدریج سطح غنیسازی اورانیوم را کاهش خواهد داد. با این وجود در حالی که مواضع داخلی سختگیرانهتر میشود، هیچ مذاکره مجددی بر سر برجام انجام نخواهد شد و این بدان معناست که تحریمهای آمریکا که به خاطر موضوعاتی غیر از مناقشه هستهای وضع شدهاند به قوت خود باقی میمانند. از جمله این تحریمها میتوان به تحریمهای حقوق بشری و موشکی اشاره کرد. این امر به شدت گیری تنشها بین دو کشور در اواخر دوره 25-2021 منجر میشود که احتمالا کانون این تنشها در عراق خواهد بود
چشمانداز سیاست اقتصادی
روندهای سیاستی- اوجگیری دوباره ابتلا به کرونا مقامات ایران را مجبور کرده دور تازهای از محدودیتهای مسافرتی را به اجرا بگذارند و به مردم توصیه کنند از حمل و نقل عمومی استفاده نکنند. با توجه به دامنه گسترده این موج جدید، انتظار میرود محدودیتهای بیشتری وضع شود. با این حال بعید است که کشور به طور کامل بسته شود، همچنانکه در برخی کشورهای غربی که دولت منابع مالی محدودی برای کمک به کسب و کارهای آسیب دیده از کرونا دارد چنین کاری انجام نشده است.
دولت ایران به عنوان سیاستی کوتاه مدت سعی خواهد کرد با ترویج خودکفایی اقتصادی و افزایش تولیدات صنعتی از آثار منفی تحریمها و شیوع کرونا بکاهد که البته موفقیت محدودی در این زمینه خواهد داشت. بخش نفت و گاز با توجه به اهمیت خود در تراز بودجه و تامین ارز خارجی برای کشور همچنان در اولویت قرار خواهد داشت. شرکت ملی نفت ایران اخیرا قراردادهایی با پیمانکاران داخلی برای افزایش ظرفیت تولید خود امضا کرده تا در صورت به نتیجه رسیدن مذاکرات با بایدن، از قدرت بازپس گیری کامل سهم ایران در بازار نفت برخوردار باشد.
انتظار داریم از اواخر سال 2021 به طور تدریجی برخی تحریمها علیه ایران به ویژه تحریمهای نفتی برداشته شود و این روند در سالهای 2022 و 2023 شتاب بگیرد. تشدید و افزایش تنشها در سالهای 2024 و 2025 مانع رفع بیشتر تحریمها خواهد شد. بر این اساس با توجه به گستردگی شبکه مالی آمریکا در اقتصاد جهان، فضای کسب و کار ایران در سال 2021 همچنان تحت تاثیر تحریمهای آمریکا قرار خواهد داشت. بعد از این سال نیز تحریمهای آمریکا عاملی محدود کننده برای تجارت و تامین مالی ایران و سرمایه گذاری در این کشور خواهد بود. با توجه به مبهم بودن چشم انداز رفع تحریم ها، بیشتر شرکتهای خارجی تمایل نخواهند داشت که خطر زیرپاگذاشتن تحریمهای آمریکا را به جان بخرند. همچنانکه مشخص میشود امکان احیای اساسی اقتصاد ایران وجود ندارد، در نتیجه سیاست ایران بر تلاش برای جذب منابع مالی خارجی متمرکز است. دولت آمریکا با درخواست ایران برای دریافت 5 میلیارد دلار وام از صندوق بین المللی پول مخالفت کرده است، اما در میان مدت احتمال دارد که دولت بایدن درچارچوب مذاکرات هستهای با پرداخت این وام به ایران موافقت کند. از سوی دیگر، ایران که شدیدا از سلطه پذیری اجتناب میکند سیاست تنوع بخشی به منابع مالی خود تا جای ممکن را در پیش خواهد گرفت. این سیاست میتواند به توافق با چین، روسیه و احتمالا برخی کشورهای اروپایی منجر شود.
سیاست مالی
وضعیت تراز مالی دولت به تدریج طی سالهای بعد در اثر افزایش قیمت نفت و افزایش تولید گاز با بهره برداری از فاز 11 پارس جنوبی (و در نتیجه افزایش درآمدهای دولت از این محل) بهتر خواهد شد. با این حال انتظار میرود هزینه دولت نیز رو به افزایش بگذارد و میزان کسری بودجه در سال 1404 (26-2025 میلادی) به معادل 5.3 درصد تولید ناخالص داخلی برسد. حتی با وجود کاهش تحریم آمریکا به دلیل فضای نامطمئن موجود، دولت ایران فرصت چندانی برای قرض گرفتن از خارج نخواهد داشت، هرچند که ارائه برخی اعتبارات دولتی از سوی چین و روسیه میتواند تا حدودی کمک کننده باشد. بر این اساس مقامات ایرانی برای پوشش نیاز مالی خود باید عمدتا بر قرض گرفتن از منابع داخل کشور و فروش داراییهای دولت در بازار داخلی تکیه کنند. به علاوه این خطر وجود دارد که دولت برای جبران کسری بودجه خود به ابزارهای پولی متوسل شود که در بدترین حالت میتواند به ابرتورم بینجامد.
سیاست پولی
رشد اقتصادی
تورم
نرخ مبادله ارز- بر اساس برآورد صندوق بین المللی پول، ذخایر ارزی ایران در پایان سال 2019 بالغ بر 86 میلیارد دلار بوده است. این رقم اگرچه از پایان سال 2015 حدود 25 درصد کاهش داشته است، اما هنوز میتواند هزینه 15 ماه واردات ایران را تامین کند و به لحاظ تئوریک، بیش از رقم مورد نیاز برای نگه داشتن نرخ رسمی ارز در سطح 4200 تومان است. مجلس ایران در ماه می 2020 طرحی را تصویب کرد که بر اساس آن نام پول ملی از ریال به تومان تغییر میکند و چهار صفر از آن حذف میشود. این اقدام بدون اجرای اصلاحات ساختاری، اقدامی نمادین خواهد بود. با توجه به افت قیمت نفت و کاهش صادرات به دلیل تحریم ها، انتظار داریم مقامات ایران شدیدا به ذخایر ارزی کشور تکیه کنند که این مسئله توانایی بانک مرکزی برای حفظ نرخ رسمی ارز در سطح کنونی را کاهش میدهد. در بازار آزاد شاهد فشار فزاینده بر ریال هستیم، به طوری که اوایل ماه اکتبر هر دلار آمریکا در برابر 300 هزار ریال مبادله میشد. در اوایل سال 2018 نرخ هر دلار فقط 40 هزار ریال بود. یعنی از آن زمان تاکنون 87 درصد از ارزش ریال کاسته شده است. انتظار میرود که با بهبود روابط ایران و آمریکا ارزش ریال در سال 1400 تقویت شود، اما اختلاف فاحش بین نرخ رسمی ارز و نرخ بازار آزاد باقی خواهد ماند.
به گزارش رادار اقتصاد، اکونومیست در پایان نوشته است:انتظار داریم صادرات نفت ایران در سال 1400 تا حدود 50 درصد افزایش یابد و به 440 هزار بشکه در روز برسد. اما این رقم همچنان بسیار کمتر از صادرات روزانه 2.4 میلیون بشکهای نفت ایران در سال 2017 خواهد بود. صادرات غیرنفتی نیز در نتیجه بهبود تقاضای منطقه بالا خواهد رفت. از سوی دیگر با خروج اقتصاد از رکود سه ساله، واردات نیز افزایش مییابد. در نتیجه، تراز تجاری کشور برای دومین سال متوالی منفی خواهد شد که پدیده غیرمعمولی برای ایران است. تراز تجاری ایران در سالهای 1401 تا 1404 دوباره مثبت خواهد شد.
رشد و رونق تجارت کالاها با رشد بخش خدمات همراه خواهد شد. در حالی که از پرداخت اعتبارات کافی برای رونق دادن به گردشگری خودداری میشود، نگرانی از شیوع کرونا همچنان ادامه دارد و محیط بیرونی و داخلی پر تنش باقی میماند، کسری بخش خدمات افزایش خواهد یافت. این کسری با افزایش درآمدهای اولیه و نقل و انتقالات، هرچند اندک، ولی تا حدودی جبران میشود. به طور کلی ما پیش بینی میکنیم ایران با کسری معادل 0.4 درصد تولید ناخالص داخلی در تراز حساب جاری خود در سال 1400 مواجه شود. با بهبود شرایط اقتصادی و افزایش صادرات نفتی و غیرنفتی، انتظار داریم تراز حسابهای جاری مثبت شود و طی سالهای 1401 تا 1404 به طور متوسط معادل 1.4 درصد تولید ناخالص داخلی در سال باشد.